ఆ రేపటి కోసం!

[శశిధర్ పింగళి ]

ఎప్పటినుంచో ఓ కోరిక

కోరికగానే మిగిలిపోతోంది..

ఆశలతీరానికి దగ్గరగా వుంటూ

అలసత్వానికి బలైపోతొంది..

లేలేతపాదాలతో నువ్వు

నడిచొస్తుంటే చూడాలనీ...

కనీ కనిపించకుండా

నువు దాగుడుమూతలాడుతుంటే

చూసి నవ్వుకోవాలనీ...

చేతులుసాచి గుండెలనిండా

నిన్ను హత్తుకోవాలనీ...

చిన్ని ఆశ!

నువ్వొస్తావనే 

మునివాకిలినిముగ్గుల్తో అలంకరించా

అర్ధరాత్రికూడా దాటకుండానే…

అంతరంగపుటరుగులమీద

రంగవల్లులేసుకున్నాను - అక్కడ

నీతో కూర్చొని కబుర్లు చెప్పాలని

ఆశ పడ్డా!

రాత్రంతా నీ తలపుల జడిలో పడి

తడిసి ముద్దవుతూ వుంటే

ఓ వెచ్చని ఒడి

మెల్లగా నన్ను తనలోకి లాక్కుంది

పొద్దున్నే -

నీవంపిన కబురు నన్ను జేరే లోగా

ఎవరో బరువైన బద్దకాన్ని – నా

రెప్పలపై పెట్టి వెళ్ళిపోయారు..

వదిలించుకుని లేచేసరికి  నువ్వేమో

అందనంత యెత్తుకెదిగిపోయావ్..

ఇప్పటికీ – నువ్వు వస్తుంటే

చూడాలన్న - ఆ

కోరిక అలాగే వుండిపోయింది.

అయితేనేంలే, అప్పటిదాకా

తోడుతెచ్చుకున్న ఆశ తో

ఎదురుచూస్తూ వుంటా

ఆ రేపటి కోసం!

సరిహద్దు రాళ్ళు

[శశిధర్ పింగళి]

సరిహద్దు రాళ్ళు పీకేస్తే – చాలు

సమస్యలు తీరిపోతాయనుకున్నాం

సామరస్యం వెల్లివిరుస్తుం దనుకున్నాం

చదరపు విస్తీర్ణం పెరిగిందే తప్ప

హృదయ వైశాల్యం పెరగలేదు

కూలిన గోడలపై నుంచీ

హోరెత్తించే పడమర గాలులు ఓ ప్రక్కా –

అంతర్జాలపు రహదారులపై

అవిశ్రాంతం గా నడిచొచ్చే

అశ్లీలపు నీలినీడలు ఓ ప్రక్కా -

అర్ధరాత్రి జొరబడే ఆగంతకపు

ఆలోచనలింకోవైపు

నా యువత గుండెల్లో గందరగోళాన్ని

సృష్టించి - బందిపోటు

తత్వాన్ని బలంగా నింపుతున్నాయి

మనం అందంగా కట్టుకున్న

కట్టుబాటు గోడల్ని పడద్రోసి

కొంపల్ని కూల్చేస్తున్న – సు

పుత్రుల్ని చూసి – భారతమాత

మౌనంగా – రోదిస్తోంది

చెరిగిన సరిహద్దుల సాక్షిగా

సంకోచిస్తున్న

మానవ సంబంధాల మధ్య

మనిషికీ మనిషికీ మధ్య – కట్టుకున్న

మహా కుడ్యాల మధ్య

మనకి మనమే ఎవరికీ వారే

మహారాజుల్లా వెలిగిపోతున్నాం

విశ్వపువీధుల్లో మాత్రం

వెలవెల  పోతున్నాం

--------------

నమ్మకమే జీవితం

[శశిధర్ పింగళి]

ప్రేమగా నాటిన విత్తు
మొలకెత్తి -మొక్కై
ఆకులు తొడుగుతున్నప్పుడు
మొగ్గలు పువ్వులై  తోటంతా
ఆక్రమించుకున్నప్పుడు
గుండె గదంతా పూర్తిగా
పరుచుకున్న - ఆనందం

దినచర్య

[ శశిధర్ పింగళి ] 

ఆకాశద్వారాన్ని - ఆశా కుసుమాలతో

అందంగా అలంకరిస్తున్నారు..

లేలేత పాదాలతో నడిచి వచ్చే

ఆ వెలుగుల రాయనికి

సముద్రజలాల తో అభిషేకించి స్వాగతం

పలుకుతున్నారు ..

ప్రేమా – దేవుడూ

[ శశిధర్ పింగళి ]

అక్కడ

దేవుని కోసం

యజ్ఞాలు చేస్తున్నారు

వాళ్లు –

ఇక్కడ

ప్రేమకోసం – ఏకంగా

యుద్ధాలే చేస్తున్నారు

వీళ్ళు –

అక్కడ దేవుడూ దొరకలేదు

ఇక్కడ ప్రేమా దొరకలేదు

అసలు

ప్రేమా – దేవుడూరెండూ ఒకటే

అది

బౌతికవాదానికి అందని

మానసికమైన అనుభూతి మాత్రమే.

--- --- --- 

దత్త జననం-కధ (శ్రీ దత్తాత్రేయ జయంతి, 06.12.2014 మార్గశిర శుద్ధ పౌర్ణమి)

[ శశిధర్ పింగళి ]

కైలాస పర్వతం కోలాహలం గావుంది. దేవ, యక్ష, కిన్నెర, కింపురుషాది స్త్రీ జన పరివారంతో శోభాయ మానంగా వుంది. సమస్త సృష్టికి మూలకారణమైన, జగజ్జనని శ్రీ పార్వతీదేవి దుష్ట దనుజ సంహారము గావించి, ముల్లొకములలోనూ శాంతిస్థాపన గావించినందుకు గానూ విజయోత్సవ వేడుకలు జరుపు తున్నారు.  ఫార్వతీదేవి, దేవలోకంలోని స్త్రీలందరినీ పిలిచి పేరంటం చేస్తోంది. తమ త్రిశక్తులలో ఒకటైన పార్వతి సాధించిన విజయాన్ని తమ విజయంగానే భావించి ఆనందపడుతున్నారు లక్ష్మి సరస్వతులు.

విజయోత్సవంలో భాగంగా, త్రిశక్తులు, తమతమ పతులకు పాదపూజ చేసారు. ఆరి ఆశీర్వాదాలు స్వీకరిస్తుండాగా నారద మహాముని వచ్చారు.

కాటుక కంటి నీరు మణి కట్టుపయింబడనేల యేడ్చెదో !?

[ శశిధర్ పింగళి ]

ఫేసు బుక్ లో మిత్రులు సరదాగా పెట్టిన ఈ బొమ్మకు ఓక సరదా పద్యం...

కాటుక కంటి నీరు మణి కట్టుపయింబడ నేలయేడ్చెదో
పాటల గంధి! లేఁ జివురు  ప్రాయపుదాన! భయంబదేల, నా
మాటలు నమ్ముమింక అనుమానము మానుము, ఫేసుబుక్కులో
ఘాటగు లైకులిచ్చి నిను గాఢముగా గెలిపింతునే చెలీ!

ఒరుగుతున్న ఆకాశం

[ శశిధర్ పింగళి ]

గుండె లోపలి పొరల్లో – ఇంకా
ఇంకిపోని – తడేదో అప్పుడప్పుడు
కంటి కొలకుల్లో – మంచు ముత్యమై
మెరుస్తుంది -
వారాంతాల్లో వచ్చే
పొడిబారిన పలక రింపుల మధ్య
వడిలిన పెదాలపై – హరివిల్లొకటి
విరుగుతుంది –

నిలువెత్తు నిజం

[శశిధర్ పింగళి]

పాతవాసనల్ని పూర్తిగా 

తుడిచేసి - వంటికి 

వర్తమానపు రంగులద్ది

పొందిగ్గా పొత్తిళ్ళలో పెట్టి

అమ్మ పక్కలో పెట్టింది ఆయా!

సరిగ్గా - అప్పుడే

సంఘర్షణ మొదలయ్యింది - నాలొ

గతాన్ని మర్చిపోలేక  - వర్తమానంలో

ఇమడలేక చేసే నా ఆక్రందనలు

చుట్టూ వున్న వాళ్ళ ముఖాల్ని 

చేటంతచేసాయి ?!

రోదనలోని వేదనని

గుర్తించడం మానేసి

పాలబుగ్గని నోటికందించి

లోకం చేసే - యేమార్చే

ప్రయత్నం !

శైశవం నుంచి - బాల్యంలోకీ

బాల్యం నుంచీ - యవ్వనంలోకీ

యవ్వనంనుంచీ - వృద్ధాప్యంలోకీ

సాగే ప్రతిప్రయాణంలోనూ  

నన్ను విడువకుండా

నావెంటే వచ్చిన నేస్తం - ఈ

సంఘర్షణే  

మధ్య మధ్యలో అందివచ్చిన 

తాయిలాలన్నీ-  తాత్కాలికమే

కానీ  నా

సంఘర్షణ మాత్రం

నిరంతరం – నిర్విరామం

నిలువెత్తు నిజం .. 

------------ 

నా నేల - నా గాలి

[శశిధర్ పింగళి]

రెండు వేర్వేరు తోటల్లో పెరిగిన మొక్కల్ని

ఒకచోట అంటుకట్టారు

అంటుకున్న బలమేమిటో కానీ

ఏ జవం ఏ జీవంలోకి పరావర్తనం చెందిందో

చెప్పలేనంతగా – ఎదిగిన

రెండుగా కనిపించే - ఏకాండీవృక్షం

బాపూ గారి మీద ప్రత్యేక సంచిక - సుజన రంజని

బాపూ గారి మీద ప్రత్యేక సంచిక గా  సుజన రంజని (సిలికాన్ ఆంధ్ర వారిది) నవంబరు సంచిక విడుదలయ్యింది. విశ్వవ్యాప్తంగా బాపూ-రమణ గార్ల కున్న అభిమానులు,  ఏకలవ్య శిష్యులు ఎందరో తమ తమ అనుభవాల్ని, అనుభూతుల్ని, అత్మీయతని చాటుకున్నారు. ఉడుతా భక్తిగా నే వ్రాసిన "స్వర్గారోహణం లో బాపూ" కధని స్వీకరించిన  "సుజన రంజని" (చూ . 50 వ పుట ) వారి సౌజన్యానికి కృతఙ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను. - శశిధర్ పింగళి

’జడ పజ్యాల శతకం’

[శశిధర్ పింగళి]

నిన్న 'జడపజ్యాల శతక' మావిష్కృత సభ చాలా ఆత్మీయంగా, సరసంగా జరిగింది సన్ షైన్ హాస్పటల్ వారి శాంతా ఆడిటొరియంలో. కాంతాకరవాలంగా కొనియాడబడ్డ జడ అప్పుడు ఇప్పుడు తన ఉనికిని చాటుకుంటూనే వుంది. చంపకు చారెడు కళ్ళు, బారెడు జడ, నుదుటిన రూపాయికాసంత బొట్టూ, ఆపైన అందమైన చీరకట్టుతోనో, పట్టుపరికిణీ ఓణీలతోనో కనిపిస్తే అది అచ్చమైన తెలుగమ్మాయి. కళ్ళెర్రజేసినా, కులుకుజూఁపి కవ్వించినా అన్నింటికీ ముందొచ్చేదీ, ముందుకొచ్చేదీ ఈ జడే మరి. అసలు దీన్ని కవితా వస్తువు చేసుకోవాలనే ఆలోచనలోనే చిలిపిదనం వుంది. రాజు తలచుకుంటే దెబ్బలకు కొదువా అన్నట్లు, కవులు తలుచుకుంటే పద్యాలకు కొదువా మరి. అందునా బ్నిం గారి ఆహ్వాన ప్రోత్సాహాలు అద్భుతమైనవి. బాపూ గారు ఈ జడ సౌందర్యాన్ని రేఖాబద్ధం జేస్తే ఇప్పుడు ఈ కవులు అక్షరబద్ధం చేసారు. ఏమైనప్పటికీ 'జడ' జన్మ సార్థకమైంది.

కందము లీజడ కందము 
నందీయగ వచ్చిజేరె నాప్యాయముగా 
ఎందరొ కవులున్, బ్నిం 
గారిందుకు అభినందనీయు లింతులు మెచ్చ్చన్. (లింతకు  నింతై) 

ఇల్లా జడపై పద్యా 
లల్లాలని పిలుపునిచ్చి యందరిచేతన్ 
ఉల్లేఖించిరి, తల్లీ 
పిల్లలు నికపై 'జడ'లనె వేయందొడగన్ 
-------------
నామాటగా ఒక పద్యం

నగలెన్ని పెట్టుకున్నను 
సిగలోపల పూలు పెట్టి సింగారింపన్ 
మగనికి ప్రియమౌనె చెపుమ!
తెగ బారెడు జడకు సాటి తేలే రమ్మా!

--------------------------
ఈ సభలో ముళ్ళపూడి వారబ్బాయినీ,  శ్రీ కంది శంకరయ్య మాష్టారిని, శ్రీ గోలి హనుమచ్చాస్త్రి గారిని కలుసుకోవటం ఆనందకరమైన విషయం.

దీపావళి

[ మోహిని ]  

     పూజిత సర్వ లోకుడల భూరిపరాక్రమ కృష్ణస్వామికిన్
     ఆఁజి సహాయసంపదలనందగజేసి కృతార్థయైన, సా
     త్రాజితి, యుక్తి సాహస పరాక్రమ శాలిని, సత్యభామినీ
     తేజము నిండగావలయు స్త్రీల మనమ్ముల దీప్తివంతమై !

     కలకల లాడు ముంగిళుల కాంతులు చిమ్మెడి దీపశ్రేణిలో
     తొలగెను చిమ్మచీకటి, విధూదయ బ్రాంతినిపెంచునట్టివౌ
     వెలదుల నవ్వులో గలసి వెవ్వెలబోయెను తారకామణుల్
     నిలచును గాక ఈ వెలుగు 'స్నేహ' యుతమ్ముగ నిత్యనూత్నమై !!

     వెన్నెలబోలు నవ్వులను పెద్దల మోమున కానలేమితో
     వన్నెల చిన్నెలన్ వెలుగు బాలల ప్రాభవ భవ్యలోక పుం
     గన్నుల తళ్కుతళ్కుమను కాంతికి చుక్కలు పోలగా, మరో
     మిన్నుగ కానవచ్చెగద మేదిని, దీపపు పర్వవేళలన్ !!!

     దీపావళి శుభాకాంక్షలతో.....

శ్రీ రామ సాక్షాత్కారం

ఈరోజు పొద్దున్నే ఇంటర్నెట్లో నాకు ఈ రూపంగా శ్రీ రామ సాక్షాత్కారం జరిగింది. చిత్రకారులు సురేష్ గారు చాలా చక్కగా వేశారు. అన్నింటికంటే  నాకు నచ్చింది బాపూ రమణ గార్లు అలా రాముని పాదాల వద్ద కోర్చొవడం. ఈ బొమ్మ ఈ క్రింది కధ  ముగింపులో బాపుగారి కోరికని తలపిస్తొంది.
ఇంత మంచి బొమ్మని తమ జాగృతి బ్లాగ్ లో షేర్ చేసిన మహి గారికి, వేసిన సురేష్ గారికి నాకు చూపించిన ఇంటర్నెట్ (కూడలి) గారికి కృతజ్ఞతలతో ....    - శశిధర్ పింగళి   

స్వర్గారోహణంలో బాపు...

[ శశిధర్ పింగళి ]

సెగెట్రీ! ఏర్పాట్లద్దిరిపోవాల

చిత్తం

సిత్తం సిత్తం అంటే గాదు, తేడాగానీ వచ్చిందంటే సితగ్గొట్టీసి సెట్టుతొర్రలో తొన్గోబెట్టీగల్ను. ఈ కాంట్రాక్టుమీదే మన బవిస్యద్ధారాపడివుంది. ఇంద్రుణ్ణి కాకా బెట్టీసి మరీ ఇప్పించుకున్నాం.

 చిత్తం. తవరు మేధావులండీ.

అద్గదే! ఈ పొగడ్తలంటేనే నాకు సిర్రెత్తుకొచ్చేది. ఈ పొగడ్తలమైకంలో పడి అసలిషయం మర్సిపోతాననే మా రవణ బాబాయి ఎనకాల బజంత్రీలేర్పాటుచేసాడు.

చిత్తవండీ.

శిత్తవని సేతుల్గట్టీసుకుంటే ఎలా. మడిసిగా పుట్టిచచ్చాక కూసింత ముందూయెనకా సూసుకోవద్దా. ఏది ఓపాలి ఆకాశంకేసి చూసుకో.

ఏటి.. ఏటి.. నేజూడమందేటి, నూజూస్తుందేటి. ఆకాశవనగానే గోసెగ్గట్టేసి, మోరెత్తేసి పైకి సూసేడవేనా. మనం సచ్చి సొర్గంలోవున్నామన్న ఇంగితం వుండక్కర్లే. సచ్చినోళ్ళం మనం పైనుంటాం. ఆకాశం మన కాళ్ళకిందుటది. ఏటి 
అర్దమైందా!

చిత్తం, తమరు మేధావులయ్యా!

ఛస్! మళ్ళీఅదే మాట.

చిత్తం చిత్తం, చూసానండీ! యేవో పొగలొస్తున్నాయండీ.

ఆవీ మాగుర్గారి కాట్టానికి జనాలగ్గెట్టేసిన పొగలు.

ఆమధ్యనుండి  ఓ తెల్లలాల్చీ తో ఓ పెద్దాయన వస్తున్నాడండీ.

ఆద్గదీ.. ఆయనే మా గుర్గారు.

ఛిత్తం.. ఇంతకీ ఆయనెవరో చెప్పేరుకారు.

ఛస్స్! భొత్తిగా ఇంగితంలేనిమడిసివి. నిన్నొచ్చిన మన రవణబాబాయి కారొపేనం.  రాత బాబాయిదైతే, గీత గురూగారిది.

బాబాయి నిన్నరావడమేంటి.. వచ్చి చాలా కాలమయ్యిందే!

సెగెట్రీ, నిన్ను కాదుగాని నీకుజ్జోగం ఇప్పించినాడ్ని తొంగోబెట్టేయాలి ముందు. ఇది సొర్గం. మనకిక్కడ ఒక రోజైతే ఆల్లకక్కడ ఒక సంవొచ్చరమన్నమాట. మన పెకారమ్ మనకి నిన్న ఆళ్ళ పెకారం ఆళ్ళకి నిరుడు.

అద్సరేగానీ సెగెట్రీ! ఏదీ ఏర్పాట్లు ఓపాలి లిష్టు చూసి చదువు.

చిత్తం, ముందుగురువు గారు కాలెట్టగానే పైనుండి పూలుపడతాయండీ. పాండవ వనవాసం లో లాగా

అప్సరసలందరూ పాటపాడుతూ పూలుజల్లుతూ స్వాగతం పలుకుతారండీ!

ఏటి ఈడకూడా గానాబజానెట్టేసావన్నమాట! సర్లేగానీ ఆ ఊర్వసిని రాకుండా చూసుకో జనాలెగవడితొక్కీసుకోగల్రు.

చిత్తం. అందుకే గుమ్మందగ్గర కాపలాగా మన రామలింగయ్యని పెట్టానండీ.

హార్నీదుంపతెగా! ఆ ఆమ్యామ్యా రామలింగణ్ణా! దండిగా ఆమ్యామ్యాలుచ్చుకుని అందర్నీ వదిలేస్తాడోయ్ సెగెట్రీ! జాగత్త!

చిత్తం! గురూగార్కి స్వాగతం ఐపోగానే నందోననం తోటలో ఇంద్రుడితో సన్మానం, పెద్దలతో నాలుగు మాటలు. ఆనక రంభతో ఓ ఆటా ఆ తర్వాత బొయినాలు.

ఇదంతాజూస్తుంటే గురూగారికోసం జేస్తున్నట్లేదు, నీ బులబాటాంకోసం జేస్తున్నట్లుంది. మనం జేసే పనిలో గురుగారిమీద బత్తికనబడాలి. అద్దవయిందా!

చిత్తం.. చిత్తం.. రామ రామ ఎంతమాట!

* * *

ఆనుకున్న సమయనికి స్వాగతవచనాలు చెప్పటానికి ఘనంగా చేసిన యేర్పాట్లమధ్య దేవేంద్రుడు, శచీదేవి, అప్సరసలు, సప్తరుషులు వగైరా వగైరాలందరూ ముందువరుసలోనూ, ఆయనకంటే ముందే చెట్టెక్కేసి పైకొచ్చిన మరికొందరు మానవాత్ములు రెండో వరుసలోనూ నిలబడ్డారు.

నీరసంగా నడుచుకుంటూ గుమ్మందాకా వచ్చి తనకోసం నిలబడ్డ వాళ్ళందరిని ఓ సారి కలయజూచి, గిరుక్కున వెనుదిరిగి పోయి ఆకాశంలో బాసింపట్లు వేసుకుని మూతి బిగించి కూర్చున్నారు గురువుగారు.

గుమ్మంలోకి రాగానే దండవేద్దామని ముందుకు వంగిన ఇంద్రుడు తూలిపడ్డాడు. ఘభాల్న పట్టుకున్న పక్కనే వున్న రంభని చూసి శచీదేవి మూతి విరుచుకుంది. ఖొరకొరా చూస్తున్న ఇంద్రుడి చూపుల్ని చూసి కాంట్రాక్టరు ఖంగుతిన్నాడు. కాంట్రాక్టరు సెగెట్రీ వంకజూశాడు. సెగెట్రీ గబగబా పరుగెత్తికెళ్ళీ గురూగారిముందు సాష్టాంగపడి లేచి రెండు లెంపలేసుకుని చేసిన యేర్పాట్లల్లో యేమైన పొరపాట్లుంటే మన్నించమనీ దాచేసుకున్న కాళ్ళని వెతుక్కుంటూ దండం బెట్టేసి లోనికి విచ్చేయమని వేడుకున్నాడు.

గురువుగారు కరగలేదు. మౌనం వీడలేదు. కానీ కళ్ళుమాత్రం నిశ్శబ్దంగా నిర్వికారంగా ఎటొ జూస్తున్నాయి.

సెగెట్రీ పడే పాట్లన్నీ అంతా చూస్తూనే వున్నారు. వయసైపోయి వచ్చాడుగా నీరసం వచ్చిందన్నారొకరు. కాదు ఇంతదూరం నడిచి వచ్చాడుగాబట్టి ఆయాసం వచ్చిందన్నారు ఇంకోరు. కాళ్ళనొప్పులనీ, కీళ్ళనొఫ్ఫులనీ మనకుండే మాయరోగాలన్నీ అంటగట్టేసి మానవ బుద్ధి చూపించుకున్నారు వెనక వరసలోని వారంతా.

రుషులు కళ్ళు మూసుకున్నారు దివ్య దృష్టికోసం. ఇంద్రుడు రంభా వూర్వశి, మేనకా, తిలొత్తమల్లో ఎవరిని పంపితే మౌనం వీడతాడా అని ఆలోచిస్తున్నాడు. ఈ మధ్య అప్సరసలకీ చిత్త చాంచల్యం పట్టుకుంది.  మేనక విశ్వామిత్రుడిని మరచిపోలేకపోతోంది. తల్లీ బిడ్డల్ని విడదీశానని నామీద అలకగా కూడా వుంది.  ఇక వూర్వశి అటు కిష్ణశాస్త్రికీ ఇటు చలానికి మధ్య పడి నలిగిపోతోంది. రంభ నలకూబరుడిని కాదని వేరెవ్వరివద్దకూ వెళ్ళనంటోంది. ఇక మిగిలింది తిలొత్తమ మొదటినుండీ తనే ఆమెని ప్రైవేటుగా అట్టేబెట్టేసుకుని జనాలకి తెలీకుండా చేసి తప్పు చేసాడు. ఇప్పుడామెను పంపినా అతగాడు గుర్తుపడతాడని నమ్మకంలేదు.

ఎవరికీ ఏమీ పాలుపోవడం లేదు. ఇక మిగిలింది తనే. రాజైన వాడు ముందే యుద్ధానికి వెళ్ళగూడదు కదా.  ఎంజేయడం చెప్మా అంటూ ముక్కుమీద వేలేసుకున్నాడు పైకి జూస్తూ.

ఇంతలో కాంట్రాక్టరు కళ్ళు బాబాయి కోసం వెదకడం మొదలెట్టాయి. సెగెట్రీ రవణబాబాయి ఎక్కడా అగుపట్టల్లేదే?

చిత్తం సెగెట్రీ పరుగు లంఘించుకున్నాడు బాబాయి దగ్గరికి.

ఆనక ఓ పది నిముషాలకి రొప్పుకుంటూ వచ్చాడు.

అక్కడ రవణ బాబాయి గారుకూడా ఇలాగే మాట్లాడకుండా కూర్చున్నాడు. గురువు గారొచ్చారని ఎంతజెప్పినా వినట్లేదు అంటూ.

బాబాయి ఒక్కడే వున్నారా దగ్గరెవరైనా వున్నారా అడిగాడు కాంట్రాక్టరు.

ఓ ఇద్దరు ముగ్గురున్నారండి. వారంతా రమ్మన్నా రావట్లేదు అన్నాడు వినయంగా.

ఇంతలో ఓ మధ్య వయస్కుడొకాయన వస్తూ ఇదో కాంట్రాక్టరూ అంటూ పిలిచాడు.

కాంట్రాక్టరుకి భయం, భక్తి, గౌరవం అన్నీ ఒకేసారొచ్చి మీదబది ముందుకు నడిచాడు.

రండి బాబూ, మీ ఉప్పుతిని, మీ పెరట్లో పుట్టిపెరిగిన కాంట్రాక్టరుని, నాజీవితాన్ని మలుపుతిప్పి నా యింటిముందు ముగ్గు కళతప్పకుండా చేసిన వారు అంటూ దగ్గరకు వెళ్ళాడు.

విషయమంతా వివరించి చెప్పాక ఆయన ఓ చిరునవ్వు నవ్వి.. హిరణ్యకశిపుని వధానంతరం, నరసింహస్వామి వద్దకు వెళ్ళే ప్రహ్లాదుడి లాగా నవ్వుతూ, భయంలేకుండా, చనువుగా గురువు గారి దగ్గరికి వెళ్ళి నమస్కరించాడు.

అతణ్ణి చూడగానే గురువుగారి పెదవి కాస్త విరిగింది. భ్రుకుటి ముడి కొంచెం సడలింది. అతడు కుశలప్రశ్నలయ్యాక ఈ మౌనానికి కారణం సెలవీయమని వేడుకోగా.. వేడుకోగా ఓ రెండుమాటల్లొ తన అంతరంగాన్ని బయటపెట్టారు. నా రాముడూ, నా రవణ లేనిది స్వర్గమైనా ఒకటే, చట్టుబండలైనా ఒకటే -  నేను రాను అంటూ.

ఆతనికి గురువు గారి మీద ప్రేమ ద్విగుణీకృతమైంది. వచ్చి ఇంద్రుడికి విషయాన్ని వివరించాడు. అందరూ నాలుక్కరుచుకున్నారు ఔనుస్మీ! మరచేపోయాం అనుకుంటూ. రవణనైతే యేదోలాగ బ్రతిమాలి తీసుకువస్తాం, రాముణ్ణి ఎలా రప్పించటం. ఇది స్వర్గమాయే. ఆయనుండేది వైకుంఠంలో నాయే. ఏంపర్లేదు మీ నారదుడిద్వారా కబురెట్టండి ఆయనే వస్తారు, ఈలోగా మనం రవణ దగ్గరకెళదాం అనగానే అందరూ బయలుదేరారు.

ఇంతమందిని ఒక్కసారి చూసేసరికి రవణ అప్రయత్నంగాలేచి నిలబడ్డాడు. ఆతను ముందుకు వెళ్ళి చెవిలో యేదో విషయం చెప్పాడు.   అప్పుడు నమ్మాడు బాబాయి.   ముఖం వెలిగింది. అడుగు ముందుకు పడింది.   ఆ వెనుకే అందరూ ఆనందంతో నడిచారు.

నారదుడి కబురందుకోగానే విష్ణుమూర్తి బట్టలేసుకుని బయలుదేరాడు. అందరూ ఒకేసారి గురువుగారి ముందుకొచ్చి నిలబడ్డారు. అందరికంటే ముందు రాముడూ, రవణా.

వారిని చూడగానే గురువు గారు లేచి నుంచున్నారు. రాముడికి వంగి వంగి సభక్తికంగా నమస్కరించారు. రవణ ను దగ్గరకు తీసుకుని గట్టిగా గుండెలకు హత్తుకున్నారు చిన్నపిల్లాడిలా ఏడ్చేస్తూ.   చూసే వాళ్ళందరికీ కన్నీళ్ళాగలేదు.

కాంట్రాక్టరు తన భక్తిని చాటుకుంటూ చేసిన యేర్పాట్ల ఏకరువు పెట్టాడు గురువు గారి ముందు. అందరూ సాదరంగ స్వాగతం చెబుతూ రమ్మన్నారు.

గురువుగారు మళ్ళీ తల అడ్డంగా ఊపారు రానని.

ఇంద్రుడు సన్మానం గురించి చెప్పాడు ఊహూ అన్నారు.

కాంట్రాక్టరు రంభ ఆట గురించీ, సెగెట్రీ ఆనక విందు గురించీ చెప్పారు.. ఊహూ అన్నారు.

ఇక లాభలేదనుకొని మళ్ళీ అతగాడి వైపు చూసారందరూ.

అతడు వినయంగా ప్రార్ధించాడు.  గురువు గారు తన మనోరథాన్ని తెలిపారు అతని చెవిలో.

అతడు సంతోషంతో పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఇలా చెప్పాడు

గురువు గారికి ఈ సన్మానాలు, ఆటలూ, బొయినాలు వద్దన్నారు మరింకేమి కావాలన్నట్లు చూశారందరూ.

నిరంతరం ఈ రాముని పాదాలవద్ద చోటుకావాలన్నారు, ఇంకా ఓ సంచీడు కుంచెలూ, ఓ పుంజీడు రంగులు, కొన్ని కేన్వాసులూ, ప్రక్కనే రవణ, నేను ఇంకొకరిద్దరూ అదీ మా గురువు గారి డిమాండు అన్నాదు కాసింత గర్వంగా.

రాముడు నవ్వుకున్నాడు.

ఇంద్రుడు విస్తుబోయాడు.

కాంట్రాక్టరు చ్చస్...

*********

శ్రీ బాపూ-రమణ గార్లకు భక్తిపూర్వక నివాళులతో...